Deze powerlifter, plant lover en muziekliefhebber kan nog steeds niet zonder haar vriend. Maar dan nu wel op een gezonde manier.
Het liefst sprong ik van daten naar samenwonen, een huis kopen en trouwen. Zo ook bij de eerste relatie op mijn 19e. Maar toen het idee van een huis steeds dichterbij kwam, haakte mijn partner af.
Ook de partner daarna bleef niet. We woonden snel samen, trouwden een jaar later en kochten een huis, maar hij liet me alleen achter. Iets wat voor de meesten zo leuk was, werd voor mij een angst. Dus ik besloot bewust alleen te blijven.
Pas 8 jaren later kreeg ik weer een relatie. Dit was een intense liefde. Niet gezond. Ongezond. Want het ene moment stond ik op een voetstuk, het andere moment werd ik genegeerd en voelde ik paniek.
Ik was bang dat hij mij zou verlaten, dus aanpassen werd mijn nieuwe strategie. Bezoekjes aan de sauna, festivals, met vriendinnen op stap waren verleden tijd. Ik zonderde mezelf sociaal af.
De angst dat hij deze relatie zou beëindigen werd zo heftig dat paniekaanvallen en hyperventilaties normaal werden. Ik appte overdreven vaak wat hij deed, voelde me regelmatig Inspector Gadget en keerde socials binnenste buiten.
De afstand werd alleen maar groter en de intense pieken en dalen in deze relatie kostten mij alles: mijn energie, rust en zelfvertrouwen. Het was weg. Ik voelde me zo leeg. Tot ik er genoeg van had.
Er moest bij mezelf iets veranderen.
Praattherapie loste niks op. Want als ik na een sessie weer thuis kwam, voelde het alsof ik opnieuw verdronk in alle heftige emoties.
Dus ik wilde niet praten, ik wilde voelen wat er in mijn lijf gebeurde als ik bang of onzeker was. Nee, daar kon mijn psycholoog niks mee.
Maar toen kwam hypnotherapie voorbij. Na een paar sessies voelde ik het: de diepe rust en verandering waar ik al jaren naar zocht. Eindelijk was het weer terug.
Dit was wat ik al die tijd nodig had. Eindelijk ging het over mij. Over de pijn die ik al zolang met me meedroeg. Over wat er vroeger was gebeurd. Over hoe dit nog steeds mijn leven nu beïnvloedde.
Wat mij al die tijd vasthield.
De onrust in mijn lijf, het constante denken, de onveilige gevoelens; het was weg. Ik voelde rust. Niet eventjes. Constant.
Na de sessies en het afronden van de opleiding hypnotherapeut, begon ik stapje voor stapje weer te bouwen. Aan mezelf. Voor mijn eigen groei.
Ik heb de ongezonde gewoontes achter me gelaten. Op een gezonde manier pas ik me aan, terwijl ik dicht bij mezelf blijf. Ik voel zelfvertrouwen in mijn huidige relatie en weet dat ik genoeg ben.
Als ik met vriendinnen wil afspreken, kan dat. Als mijn vriend op stap gaat, maak ik me niet druk. Sterker nog: ik vind het heerlijk dat ik een avond voor mezelf heb. Wie had dat gedacht?
Nu als liefdes- en hypnotherapeut laat ik jou ervaren wat ik zo graag eerder ervaren had. Door oprecht naar je te luisteren krijg je een veilig gevoel.
En omdat de reden dat je bij mij komt al serieus genoeg is, mag er ook gelachen worden. Zo gaan we samen terug naar de oorzaak van jouw angst.
Niet door nóg meer te praten, maar door eindelijk te voelen wat je lijf en hoofd jou al die tijd proberen te vertellen.
Dan is liefde er gewoon.
Mag je zijn wie je bent.
Sta je, ook alleen, stevig.
Krijg je relaties die natuurlijk voelen.
Dat is waar liefde ervaren begint.
Bij jezelf.