Veel mensen denken bij trauma aan iets groots of heftigs.
Maar vaak zit de pijn in wat er juist ontbrak: liefde, erkenning, nabijheid.
Je ouders deden hun best. Maar toch heb je iets gemist.
Misschien herken je dat. Dat stille verlangen om echt gezien te worden.
Tóch voelde je je vaak alleen. En dat gemis draag je nog steeds met je mee.
Je ouders deden hun best. Maar toch heb je iets gemist.
➝ Je kreeg bijna nooit een knuffel of een “ik ben trots op je”.
➝ Papa trok zich terug en sloot zich op in zijn eigen wereld.
➝ Mama zat vaak huilend op de bank en had weinig oog voor jou.
➝ Alle aandacht ging naar je broer of zus, omdat die intensieve zorg nodig had.
➝ Papa kon uit het niets boos worden, om je vervolgens weer een knuffel te geven.
Dat gemis heeft zich opgeslagen in je lijf.
Een gemis waardoor je nu steeds getriggerd wordt.
En daardoor reageer je als het kleine kind van vroeger.
Dát is ook trauma.
Niet groot en zichtbaar.
Maar stil en sluipend.
Toch hóef je daar niet in te blijven hangen.
Je mag met liefde naar je pijn gaan kijken.
Voelen wat het met je deed.
En loslaten wat je al die tijd hebt meegedragen.
Liefde ervaren zonder gemis?
Dat begint bij liefde voelen voor én van jezelf. Daar begint het. Daar begint álles.
Je ouders deden hun best, maar nu is het aan jou. Om te kiezen voor liefde. Voor rust. Voor jezelf.
Ben je klaar om dit niet langer alleen te dragen?
Plan een vrijblijvende liefdescall.
Gewoon even afstemmen, zonder verplichtingen.
Ilona Asmussen
Liefdestherapeut – Hypnotherapet